Kamienie szlachetne

Agat

Agat otrzymał swoją nazwę od greckiego filozofa i przyrodnika Teofrasta z Erezus, ponieważ znaleziono go w dużych ilościach w rzece zwanej Achates (obecnie Dirillo) na Sycylii. Mineralogicznie kamień o bardzo zróżnicowanej kolorystyce jest kwarcem i jest szczególnie ceniony jako kamień dekoracyjny ze względu na jaskrawe zabarwienie i paski. Istnieją również wersje jednobarwne lub sztucznie barwione kamienie. Agat występuje w formie przezroczystej do półprzezroczystej. Szczególnie harmonijnie prezentuje się w szlifie kaboszonowym. Jego poziom twardości w skali Mohsa wynosi od 6,5 do 7. 

Amazonit

Amazonit to kamień o barwie od jasnej do ciemnozielonej lub turkusowej. Można go spotkać m.in. w Brazylii, ale nie w Amazonii, jak mogłaby błędnie sugerować jego nazwa. Należy do klasy minerałów krzemianów. Kamień nieprzezroczysty oferowany jest głównie jako kamień dekoracyjny w szlifie stołowym lub kaboszonowym. Zwykle wytwarza się z niego łańcuszki kulkowe, kolczyki lub wisiorki i pierścionki. Jego twardość w skali Mohsa wynosi od 6 do 6,5. Jest wrażliwy na kwasy i zasady.

Ametyst

Pochodzenie jego greckiej nazwy „ametystos” – co oznacza „przeciwdziałanie zatruciu” – wyraża przekonanie, że osoba nosząca ametyst jest odporna na odurzające działanie wina. Kamień szczególnie popularny jako kamień dekoracyjny, należy do grupy minerałów kwarcowych i występuje we wszystkich odcieniach fioletu. Szczególnie cenne są kamienie ciemnofioletowe. Ametyst jest kamieniem przezroczystym lub półprzezroczystym i można go pociąć na różne fasetowane kształty lub jako kaboszon. Aby uniknąć blaknięcia, ametyst należy chronić przed silnym, bezpośrednim światłem słonecznym. Ametyst ma twardość 7 w skali Mohsa.

Akwamaryn

Akwamaryn – czyli „woda morska” – to fascynujący kamień szlachetny o szczególnie szerokiej gamie odcieni błękitu. Zawiera wszystkie odcienie od błękitu po lazur. Do najcenniejszych należą najbardziej intensywne odcienie błękitu. Kamień szlachetny należący do rodziny berylów (starożytne greckie „beryllos” oznaczające niebiesko-zielony kamień) charakteryzuje się dużą przezroczystością i występuje w wielu różnych szlifach. Jego twardość (podawana w skali Mohsa od 7,5 do 8) sprawia, że ​​jest w dużej mierze odporny na zarysowania. Kamień urzeka niezwykle pięknym połyskiem.

Awenturyn

Awenturyn, którego nazwa wywodzi się od włoskiego „a ventura” i tłumaczy się jako „na szczęście”, należy do rodziny skał kwarcowych. Małe inkluzje mineralne w awenturynie pojawiają się jako jasne refleksy i nadają zielonkawemu kamieniowi zabawny, błyszczący efekt, znany jako awenturyn. Krój kaboszonowy szczególnie podkreśla to odbicie światła. Awenturyn to jeden z najpopularniejszych kamieni jubilerskich. Zwykle używa się go do wyrobu naszyjników, bransoletek, kolczyków i wisiorków z pereł. Jego twardość w skali Mohsa wynosi od 6 do 6,5.

Kryształ górski

Starożytni Grecy uważali, że jest to rodzaj zamarzniętej wody i dlatego nazwali ją „krystallos” = lód. Dopiero w XVIII wieku dodano słowo „góra”, wskazując miejsce jej znalezienia. Tak naprawdę można go spotkać niemal na całym świecie. Jego krystalicznie czysty wygląd, który czasami może zawierać drobne wtrącenia gazów i cieczy, przypomina wyglądem kostki lodu. Jego cena zależy od czystości, dlatego kamienie krystalicznie czyste są zawsze droższe niż kamienie z inkluzjami. Jako kamień dekoracyjny często spotykamy go w łańcuszkach kulkowych i bransoletkach. Kryształ górski jest odmianą kwarcu mineralnego i ma twardość od 6,5 do 7 w skali Mohsa.

Bursztyn

Bursztyn (sukunit) odnosi się do przezroczystego lub nieprzezroczystego kamienia wykonanego z żywicy kopalnej. Dzięki twardości w skali Mohsa od 2 do 2,5 jest jednym z miękkich materiałów. Fascynuje różnorodnością barw, wysokim załamaniem światła i złotożółtym połyskiem. Bogata paleta kolorów obejmuje odcienie od żółtego przez pomarańczowy do brązowego. Po wypolerowaniu bursztyn ma miodowy połysk. Może mieć również kolor kości słoniowej ze względu na wtrącenia mineralne. Nazwa bursztynu pochodzi od dolnoniemieckiego słowa „börnen”, co oznacza „palić”. Bursztyn jest zmysłowy, ciepły i zaskakująco lekki. Największe i najbardziej znane miejsce znajduje się na terenie dawnych Prus Wschodnich, w „Samlandii” w okolicach Królewca. Wspaniała i legendarna Bursztynowa Komnata, ostatnio wystawiona na zamku w Królewcu, zaginęła od zakończenia II wojny światowej.

Karneol

Karneol („corneolus” = łacińskie słowo oznaczające wiśnię) to nieprzezroczysty lub lekko przezroczysty kamień szlachetny, który jako odmiana chalcedonu należy do rodziny kwarcu. Swój kolor od pomarańczowo-czerwonego do brązowo-czerwonego uzyskuje dzięki zawartości żelaza. Im wyższa zawartość tlenku żelaza w karneolu, tym jest on bardziej czerwony. Jeśli zawartość wodorotlenku żelaza jest wyższa, karneol ma brązową barwę. Karneol można również zmienić kolor pod wpływem ciepła. Występuje głównie w Brazylii, Indiach i Urugwaju. Karneol jest używany wyłącznie do wyrobu kamieni jubilerskich. Jego twardość w skali Mohsa wynosi od 6,5 do 7.

Cytryn

Jasno cytrynowożółty kolor dał nazwę temu kamieniowi z rodziny kwarców. Wywodzi się od łacińskiego słowa „cytrus” oznaczającego cytrynę. Naturalne cytryny są jednak dość rzadkie i nie są w stanie zaspokoić dużego zapotrzebowania na ten kamień. Dlatego też często w sklepach można znaleźć sztuczny cytryn. Są to pomarańczowo-żółte, spalone ametysty. Choć kamień można określić jako odporny na zarysowania w stopniu 7 w skali Mohsa, jest on stosunkowo wrażliwy na kwasy. Przezroczysty kamień jest zwykle fasetowany, a następnie oprawiony w złoto lub srebro.

Diament

Nie ma nic cenniejszego niż diament. Jest to bez wątpienia najbardziej poszukiwany, najbardziej promienny i zarazem kamień mający najwięcej zwolenników na całym świecie. Diament jest po prostu królem kamieni szlachetnych. Ale co jest takiego wyjątkowego w tym kamieniu, który jest jedynym kamieniem szlachetnym, którym można handlować na giełdzie? W końcu diament składa się wyłącznie z węgla. Jego imię, wywodzące się od słowa „adamas” – nieposkromiony – oznacza jego wytrzymałość. Dopiero w XIII wieku ludziom udało się wypracować najcięższy ze wszystkich kamieni. Technika cięcia brylantowego, jaką znamy dzisiaj, została opracowana dopiero około 1910 roku. To także szlif nadaje diamentowi nieporównywalny ogień i dosłownie sprawia, że ​​lśni on od środka. Jako biżuterię znajdziemy go we wszystkich możliwych odmianach. Klasyczny pierścionek zaręczynowy to zazwyczaj pasjans z białym diamentem. Cena diamentu jest określona przez 4C: klarowność, szlif, kolor i karat.

Istnieją różne międzynarodowe warunki dotyczące deklaracji diamentów. Poniższe tabele zawierają przegląd różnych oznaczeń klasyfikacji barwy i przejrzystości diamentu.

Skala kolorów

Skala czystości

Uwaga: w przypadku każdego produktu wykonanego z surowca diamentowego wydobywanego od 1 stycznia 2003 roku gwarantujemy, że diamenty pochodzą z legalnych źródeł i zostały zakupione zgodnie z rezolucjami Organizacji Narodów Zjednoczonych. Gwarantujemy, że diamenty nie są powiązane z żadnym konfliktem, zgodnie z naszą najlepszą wiedzą i/lub pisemnymi gwarancjami dostawcy. W przypadku każdego produktu wykonanego z surowca diamentowego wydobytego przed 1 stycznia 2003 r. gwarantujemy, że zgodnie z naszą najlepszą wiedzą i przekonaniem diamenty objęte konfliktem nie będą świadomie sprzedawane i że podejmiemy rozsądne kroki, aby zapobiec sprzedaży diamentów objętych konfliktem. Zgodnie z naszą wiedzą i/lub pisemnymi gwarancjami dostawcy, diamenty sprzedawane w Rhomberg są wyłącznie pochodzenia naturalnego i nieobrobione.

Granat

Najbardziej znane są czerwone odmiany granatu. Te czerwone kamienie były również popularnie nazywane „kamieniami karbunkułowymi”. Chociaż z pewnością istnieje 16 różnych rodzajów granatów w szerokiej gamie kolorów, pirop, almadyna i spessartyna, wszystkie w kolorze czerwonym, najlepiej nadają się do biżuterii. Generalnie granat jest przezroczysty lub półprzezroczysty. Kamień jest popularny między innymi ze względu na żywy blask, który wynika z dużego załamania światła. Dzięki twardości od 6,5 do 7,5 jest to również jeden z najbardziej niewrażliwych kamieni szlachetnych. Większość współczesnych granatów pochodzi z Republiki Południowej Afryki, Indii i Sri Lanki.

Krwawień

Hematyt to nieprzezroczysty minerał bogaty w żelazo. Już w starożytności kamień był poszukiwany jako żel do gry ze względu na jego wyjątkowo błyszczącą powierzchnię. Podczas polerowania czarno-szarego hematytu pył ​​szlifierski zabarwia wodę chłodzącą na czerwono, dlatego nazwa kamienia hematyt pochodzi od greckiego słowa haima, oznaczającego „krew”. Jego twardość mieści się w przedziale od 5,5 do 6,5 w skali Mohsa. Kamień może być wrażliwy na kwasy. Hematyt jest zwykle oferowany w szlifie kaboszonowym lub fasetowym. Największe złoża znajdują się w Brazylii, Chinach, Anglii, Indiach, Nowej Zelandii, Czechach i USA.

Koral

Już w czasach starożytnych ludzie byli zafascynowani jaskrawą czerwienią koralowców. Istnieją tysiące różnych rodzajów koralowców, chociaż do wyrobu biżuterii nadają się tylko korale twarde. Ich kolor waha się od jasnopomarańczowego do ciemnoczerwonego. Ponieważ korale są naturalnie matowe, zwykle są polerowane na biżuterię, aby nadać im piękny połysk. Wykorzystuje się je przede wszystkim do wykonywania łańcuszków kulkowych lub kreacji o szlifie kaboszonowym. Ten cenny koralowiec występuje między innymi u wybrzeży Korsyki, Sardynii i Tunezji. Jego twardość w skali Mohsa wynosi od 3 do 4. Ponieważ jest to organiczny kamień szlachetny, nie powinien mieć kontaktu z kwasami ani być narażony na nadmierne ciepło.

Sztuczna perła

Perły sztuczne lub imitacje pereł powstają w celu imitowania pereł naturalnych. Pereł sztucznych nie należy mylić z perłami hodowlanymi. Istnieje wiele różnych sposobów wytwarzania sztucznych pereł. Jedną z najbardziej znanych jest perła Majorki, która jest wytwarzana w stosunkowo złożonym procesie. Niemniej jednak, w przeciwieństwie do prawdziwych pereł, sztuczne perły są zwykle znacznie tańsze i, w zależności od procesu produkcyjnego, nawet mniej wrażliwe. Sztuczne perły są często barwione, aby stworzyć biżuterię w modnych kolorach.

Labradoryt

Labradoryt jest stosunkowo popularną mieszaniną minerałów z grupy skaleni. Uderza opalizująca gra kolorów z metalicznym połyskiem, którą nazywa się „labradorescencją”. To właśnie te efekty świetlne fascynują widza. Ważnymi miejscami są Quebec i półwysep Labrador w Kanadzie, od których pochodzi nazwa kamienia. Można go również spotkać na Ukrainie, w Finlandii, Norwegii i na Madagaskarze. Jego poziom twardości w skali Mohsa wynosi od 6 do 6,5. Kamień reaguje wrażliwie na kwasy i zasady. Aby uniknąć zmatowienia powierzchni, nie należy jej czyścić w kąpieli ultradźwiękowej.

Lapis lazuli

Jego nazwa składa się ze słów „lapis” (kamień) i „lazulum” (niebieski). Jest to naturalnie występująca ciemnoniebieska skała składająca się z różnych minerałów w różnych proporcjach. W kamieniu często występują małe złote plamki pirytu, które nadają mu ładny blask. Dzięki ultramarynowoniebieskiemu kolorowi nieprzezroczysty lapis lazuli jest bardzo poszukiwanym kamieniem szlachetnym. Lapis lazuli jest zwykle oferowany w formie łańcuszka kulkowego lub w szlifie kaboszonowym. Jego twardość w skali Mohsa wynosi od 5 do 6. Wydobywa się go głównie w Rosji, Chile i Afganistanie.

Malachit

Nazwa malachitu pochodzi od greckiego malache „malwy”, rośliny kwitnącej o ciemnozielonych liściach. Kamień nieprzezroczysty ma intensywną zieloną barwę i występuje tylko w tej barwie. Malachit to pospolity minerał, który można znaleźć w ponad 8800 miejscach na całym świecie. Cechą szczególną malachitu jest piękne prążkowanie, przypominające słoje drewna, w różnych odcieniach zieleni. Stosowany jest głównie jako kamień dekoracyjny, ale należy go traktować ostrożnie, ponieważ ma tylko twardość w skali Mohsa od 3,5 do 4 i niską gęstość.

Moissanit

Moissanit – nazwany na cześć swojego odkrywcy, francuskiego laureata Nagrody Nobla w dziedzinie chemii, dr. Henri Moissan - to kamień, który przekracza wszelkie oczekiwania stawiane kamieniom jubilerskim pod względem blasku, twardości i trwałości. Prawdopodobnie z tego też powodu próbkę minerału z meteorytu, który spadł w Kolorado (USA), początkowo brano za diament. W 1904 roku Moissan był w stanie zbadać dużą ilość meteorytu i na podstawie typowo sześciokątnych kryształów rozpoznał, że meteoryt zawiera węglik krzemu. Węglik krzemu tworzy się w wysokich temperaturach, takich jak te występujące podczas uderzenia meteorytów w Ziemię. Ze względu na swoją rzadkość naturalnie występujący moissanit nie jest stosowany komercyjnie. Jednak sztuczna produkcja węglika krzemu po raz pierwszy zakończyła się sukcesem w 1891 roku. Moissanit o jakości klejnotów nie mógł być produkowany aż do 1997 roku. Od tego czasu kamień, który ma nieco niższą twardość w skali Mohsa (9,25) niż diament (10), jest powszechnie stosowany jako zamiennik diamentu. Moissanite swój uderzający blask zawdzięcza podwójnemu załamaniu światła w kamieniu. Błyszczy wszystkimi kolorami tęczy. W słońcu mieni się w niemal hipnotyczny sposób.

Kamień księżycowy

Kamień księżycowy należy do grupy skaleni. Jest mlecznobiały, szary, brązowy, pomarańczowy lub rzadko czarny. Jeśli go poruszysz, po jego powierzchni przesunie się delikatny niebiesko-biały połysk, przypominający światło księżyca. Lekko prześwitujący kamień posiada magiczny połysk, który najlepiej prezentuje się w szlifie kaboszonowym. Jest używany wyłącznie jako kamień dekoracyjny i występuje głównie na Sri Lance i w Indiach. Jego twardość w skali Mohsa wynosi od 6,5 do 7.

Morganit

Nazwany na cześć znanego nowojorskiego prywatnego bankiera i kolekcjonera J.P. Morganit, zwany Morganitem, należy do grupy minerałów berylowych. Ze względu na kolor, który waha się od bladoróżowego, przez łososiowy, po fioletowy, kamień nazywany jest także różowym berylem. Kamień stał się szczególnie popularny w ostatnich latach ze względu na modę na pastelowe kolory. Może wydawać się przezroczysty lub półprzezroczysty, przy czym przezroczyste kamienie często są fasetowane, a półprzezroczyste kamienie są zwykle oferowane w szlifie kaboszonowym. Występuje w Afganistanie, Brazylii, Chinach, Madagaskarze, Mozambiku, Namibii, Zimbabwe i USA. Jego twardość w skali Mohsa wynosi od 7 do 8.

Onyks

Onyks to nieprzezroczysta czarna odmiana chalcedonu, mineralogicznie należąca do rodziny kwarców. Niezwykle popularny kamień szlachetny, pięknie prezentuje się zarówno w szlifie kaboszonowym, jak i szlifie fasetowanym. Jego zastosowanie jako kamienia szlachetnego jest niezwykle różnorodne. Lokalizacje znajdują się w Brazylii, USA, Meksyku, Indiach i na Madagaskarze. W skali Mohsa mieści się w przedziale od 6,5 do 7.

Opal

Opal był już jednym z najbardziej poszukiwanych kamieni w starożytności. Jego nazwa pochodzi od łacińskiego słowa „opalus”, co oznacza „kamień szlachetny”. Opale powstają w wyniku nagromadzenia się cieczy zawierającej krzemionkę w różnych skałach. Istnieje wiele odmian, które mają swoje własne nazwy w zależności od koloru i wyglądu. Opale najpiękniej mienią się w szlifie kaboszonowym, wtedy może rozwinąć się pełne spektrum barw tęczy. Ta wyjątkowa gra kolorów nazywana jest także „opalizowaniem”. Wyjątkiem jest opal ognisty, występujący głównie w Meksyku, który jest prawie przezroczysty i zwykle oferowany jest w szlifie fasetowym. Opale przetwarzane są wyłącznie na kamienie jubilerskie. Australia jest uważana za najważniejszego dostawcę opali na świecie. Twardość opalu w skali Mohsa mieści się w przedziale od 5,5 do 6,5.

Perydot

Perydot, dawniej nazywany także chryzolitem, to szczególnie czysta odmiana mineralnego oliwinu. Chociaż oliwin jest minerałem powszechnym, perydot o jakości klejnotu jest rzadki. Występuje tylko w kolorze zielonym. Spektrum kolorów sięga od świeżej jasnozielonej przez soczystą ciemnozieloną po oliwkowozieloną. Wydobywa się go głównie w Brazylii, Australii, USA, Chinach, Pakistanie, Birmie, Kenii i Norwegii. Przezroczysty kamień jest zwykle szlifowany fasetowo. Jego twardość w skali Mohsa wynosi od 6,5 do 7.

Perla

Perły uważane są za prawdziwą klasykę biżuterii. Są naturalnie piękne. W przeciwieństwie do kamieni szlachetnych, nie trzeba ich najpierw ciąć, aby odsłonić ich blask. Wraz z odkryciem, że perły można hodować i nie trzeba ich już wydobywać z głębin morskich z narażeniem życia, od początku XX wieku stały się one dostępne dla wielu ludzi. Hodowane są w Chinach, Australii i na Morzu Południowym. Cena rośnie wraz z perfekcją: im bardziej okrągła i gładsza jest perła, tym jest droższa. Wtedy ich blask, tak zwany blask, ujawnia się szczególnie dobrze. Perły występują w różnych naturalnych odcieniach, takich jak biały, różowy, szary i złoty.

Matka perłowa

Masa perłowa odnosi się do muszli, z której pochodzi perła. Jednakże macicę perłową można uzyskać także z wielu innych mięczaków (ślimaki, ślimaki czerwonogębowe itp.), które tworzą płaską muszlę. Podstawowy kolor masy perłowej waha się od białego przez różowy do jasnoszarego. W zależności od kąta patrzenia pojawia się na nim tęczowa opalizacja, nazywa się to „opalizacją”, która od tysięcy lat fascynuje ludzi tym naturalnym materiałem. W obróbce biżuterii sztuka polega na precyzyjnym przycięciu kawałków masy perłowej i uformowaniu z nich zamierzonej biżuterii niczym mozaika. Wszystkie powstające w ten sposób wyroby jubilerskie są egzemplarzami niepowtarzalnymi.

Prasiolit

Prasiolit, zwany także kwarcem zielonym, to porowo-zielona (gr. „prason” = por, „lithos” = kamień) przezroczysta odmiana kwarcu. Poszukiwany kamień szlachetny rzadko występuje w przyrodzie. Lokalizacje znajdują się w Indiach, Rosji i Zimbabwe. Wytwarza się go głównie przez wypalanie ametystu lub żółtego kwarcu. Kamieni wykonanych w ten sposób nie należy wystawiać na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, gdyż mogą wyblaknąć. Kamień jest zwykle oferowany w szlifie fasetowym. W skali twardości Mohsa wynosi ona 7.

Kwarc

Kwarc o twardości w skali Mohsa wynoszącej 7 jest jednym z twardych minerałów i jest często używany jako kamień dekoracyjny ze względu na jego piękny wygląd i dobre właściwości obróbcze. Występuje w szerokiej gamie kolorów, a jego kryształowe powierzchnie mają połysk przypominający szkło. Od przezroczystego, bezbarwnego kryształu górskiego po czarny onyks – istnieje wiele kwarców o najróżniejszym wyglądzie. Najważniejsze lokalizacje znajdują się w Brazylii, Indiach, Madagaskarze i USA. W Europie głównymi lokalizacjami są Alpy i Ural.

Kwarc dymny

Ściśle mówiąc, kwarc dymny to kryształ górski, któremu naturalne promieniowanie nadaje ciemniejszy lub jaśniejszy dymno-brązowy kolor, w zależności od tego, gdzie kamień się znajduje. Im silniejsze promieniowanie, tym ciemniejszy kolor kamienia. Jest przeważnie przezroczysty lub półprzezroczysty i służy wyłącznie do wyrobu kamieni jubilerskich. Z reguły kamień oferowany jest w formie szlifu fasetowego. Jego twardość w skali Mohsa wynosi 7.

Kwarc różowy

Kwarc różowy to odmiana kwarcu mineralnego o delikatnych odcieniach różu. Kamienie nieprzezroczyste lub półprzezroczyste oferowane są w szlifie kaboszonowym lub fasetowym. Wykonuje się z niego łańcuszki kulkowe, wisiorki, pierścionki i kolczyki. Kwarc różowy ma twardość w skali Mohsa 7 i występuje głównie w Brazylii, Indiach, Madagaskarze, Mozambiku, Namibii, Sri Lance i USA.

Rubin

Prawdziwe rubiny są najcenniejszym ze wszystkich kolorowych kamieni szlachetnych. Są to odmiany korundu, drugiego najtwardszego minerału po diamencie, o twardości w skali Mohsa wynoszącej 9. Ich kolor może wahać się od bladej do ciemnoczerwonej. Nazwa rubin pochodzi od łacińskiego „rubinus” = czerwony. Najważniejsze złoża rubinu znajdują się w Birmie, Tajlandii i na Sri Lance. Od końca XIX wieku możliwe jest sztuczne wytwarzanie użytecznych rubinów z korundu, dzięki czemu rubiny są niedrogim kamieniem szlachetnym. Istnieje możliwość wzmocnienia koloru poprzez wypalenie. Podczas szlifowania przezroczyste kamienie są zwykle szlifowane fasetowo, podczas gdy kamienie z efektami optycznymi są szlifowane kaboszonowo.

Szafir

Szafir należy do grupy minerałów korundowych. Obejmuje wszystkie bezbarwne i kolorowe odmiany korundu z wyjątkiem rubinu. Jednak mówiąc o szafirze, zwykle myślisz o niebieskich kamieniach. Stąd jego grecka nazwa: „sappheros” = niebieski kamień. Ma twardość 9, a zatem jest prawie tak twardy jak diament. Szafir najpiękniej prezentuje się fasetowany. Często łączony jest z diamentami, co nadaje mu królewskiego charakteru. Znaczące złoża szafiru znajdują się w Australii, Birmie, Indiach, Kambodży, Kaszmirze, Madagaskarze, Sri Lance, Tanzanii i USA. Od 1910 roku szafiry doskonałej jakości mogą być również produkowane syntetycznie, dzięki czemu kamień jest przystępny cenowo.

Szmaragd

Jako najcenniejszy kamień z grupy berylów, szmaragd jest jednym z kamieni szlachetnych „wielkiej czwórki” obok diamentu, rubinu i szafiru. Jego nazwa pochodzi od greckiego słowa „smaragdos”, co oznacza zielony kamień. Jest to także kolor, według którego ocenia się wartość szmaragdu. Im jest silniejszy, tym droższy jest szmaragd. Przezroczysty kamień może również zawierać inkluzje, co wcale nie jest niepożądane; nazywa się to wówczas „jardinem”, czyli ogrodem zamkniętym w kamieniu. W zasadzie szmaragdy dostępne są we wszystkich rodzajach szlifów, jednak przezroczysty szmaragd najlepiej prezentuje się w specjalnie dla niego opracowanym „szmaragdowym szlifie”. Dzięki twardości w skali Mohsa wynoszącej od 7,5 do 8 szmaragd jest w dużej mierze odporny na zarysowania. Ważne złoża znajdują się w Kolumbii, Brazylii i na Uralu.

Sodalit

Sodalit jest mniej powszechnym, przeważnie nieprzezroczystym minerałem z grupy przedstawicieli skaleni. Jego nazwa pochodzi od greckiego słowa „sód” oznaczającego sód i „lithos” oznaczającego kamień i nawiązuje do wysokiej zawartości sodu. Kolor sodalitu to ciemny, ciepły niebieski, często przerywany jasnymi (prawie białymi) lub ciemnymi (prawie czarnymi) nieregularnymi liniami lub plamami. Ze względu na ten cętkowany kolor sodalit jest zwykle oferowany w postaci kaboszonu lub przetwarzany na łańcuszki kulkowe. Wydobywa się go głównie w Brazylii, Namibii i Kanadzie. Jego twardość według Mohsa wynosi od 5 do 6. Uważaj z wrzącą wodą, ponieważ może ona usunąć sód i chlor z sodalitu.

Spinel

Spinel jest stosunkowo rzadkim minerałem z grupy tlenków. Szczególnie pięknie uformowane kryształy wykorzystywane są jako kamienie dekoracyjne. Dzięki możliwemu naturalnemu dodatkowi obcych jonów metali, takich jak żelazo, chrom, cynk, kobalt lub mangan, skądinąd bezbarwny spinel pojawia się w zdumiewającym spektrum kolorów. Czerwony spinel (rubinowy spinel) wygląda bardzo podobnie do rubinu. Spinele można również wytwarzać syntetycznie. Co ciekawe, ich właściwości chemiczne prawie nie różnią się od właściwości kamieni naturalnych. W laboratorium można całkowicie uniknąć zanieczyszczeń występujących w kamieniach naturalnych. Spinel ma twardość 8 w skali Mohsa i dlatego jest odporny na zarysowania. Najważniejsze źródła spinelu znajdują się w USA, Birmie, Sri Lance, Tanzanii i Afganistanie.

Tanzanit

Tanzanit to niebieska odmiana mineralnego zoisytu o kolorze szarym do zielonkawego. Jego rzadkość sprawia, że ​​jest to niezwykle ekskluzywny kamień szlachetny. Kraj pochodzenia Tanzania podaje informacje o jego imieniu. Jednakże duża część tanzanitów dostępnych obecnie na rynku jest wytwarzana z zoisytów o barwie szarobrązowej do żółtobrązowej w wyniku wypalania w temperaturze około 400 do 500°C. To, co jest w nim szczególnie fascynujące, to jego różnorodny wygląd, który może być niebieski, fioletowy, a nawet brązowy, w zależności od kąta patrzenia. Ta wielobarwność nazywa się „pleochroizmem”. Im większy kamień, tym intensywniejszy wydaje się jego kolor. Przy twardości w skali Mohsa od 6,5 do 7 kamień należy traktować ostrożnie, aby uniknąć zarysowań. Nie zalecamy czyszczenia w kąpieli ultradźwiękowej. Kamień jest również wrażliwy na kwasy.

Tygrysie oko

Tygrysie oko ma swoją nazwę, ponieważ złotobrązowa odmiana kwarcu po wypolerowaniu przypomina oko tygrysa. Ten tak zwany „efekt kociego oka” szczególnie pięknie ujawnia się w szlifie kaboszonowym. Kamień używany wyłącznie do wyrobu biżuterii ma wyraźnie widoczną strukturę włóknistą i jedwabisty połysk. Oczy tygrysa występują głównie w Republice Południowej Afryki i Australii Zachodniej. Jego twardość wynosi od 6,5 do 7 w skali Mohsa.

Topaz

Topaz to pospolity minerał, który ma właściwość tworzenia ogromnych kryształów, dlatego nawet większe kamienie nie są zbyt drogie w handlu biżuterią. Występuje głównie w Brazylii, ale także w Birmie, Nigerii, Pakistanie, Rosji, Sri Lance i Tanzanii. W naturze topaz występuje w wielu różnych kolorach. Wśród okazów kolorowych naturalny niebieski topaz jest raczej rzadki i dlatego drogi. Aby uwydatnić delikatny błękit, zwykle poddaje się go dalszej obróbce koloryzującej, w wyniku której powstają kamienie o intensywnych niebieskich odcieniach („Sky Blue Topaz”, „Swiss Blue Topaz”, „London Blue Topaz”). Topazy o innych kolorach można zabarwić na niebiesko poprzez późniejsze uszlachetnienie, takie jak ogrzewanie i jonizacja. Dzięki twardości w skali Mohsa wynoszącej 8 i szklistemu połyskowi topaz stał się niezwykle poszukiwanym kamieniem szlachetnym, zwykle oferowanym w szlifie fasetowym.

Turkus

Turkus jest jednym z najstarszych kamieni szlachetnych w historii ludzkości i był używany na długo przed przybyciem kamienia do Europy przez starożytne kultury amerykańskie (Majów, Azteków), starożytnych Egipcjan, Persów i wiele plemion indiańskich w Ameryce Północnej. Nawet dzisiaj turkus jest używany głównie w tradycyjnej biżuterii w stylu indyjskim. Turkus to minerał wtórny powstający w wyniku wietrzenia przypowierzchniowego i utleniania istniejących minerałów lub skał. Występuje w Iranie, Afganistanie, USA, Meksyku, Brazylii, Argentynie, Australii, Chinach i Tanzanii. Czysty turkus osiąga maksymalną twardość w skali Mohsa wynoszącą 6 (odpowiadającą szkłu okiennemu). W zależności od warunków formowania kamień może być również bardziej porowaty, w takim przypadku należy go ulepszyć poprzez olejowanie i woskowanie przed szlifowaniem. Głównym akcentem turkusu jest szlif kaboszonowy.

Cyrkonia

Cyrkonia to najwspanialsza imitacja biżuterii diamentowej. Wyglądem bardzo przypomina diament i jest niezwykle popularny w branży jubilerskiej ze względu na swoją twardość w skali Mohsa pomiędzy 8 a 8,5. Można go szlifować podobnie jak diament, na przykład brylantowy. Ale cyrkonia dobrze prezentuje się także w szlifie kaboszonowym. Dodatkowym plusem jest to, że cyrkonię można wykonać w dowolnym kolorze, dzięki czemu możliwe są modne i eleganckie kreacje w przystępnych cenach.